به طرز عجیبی

 

من به طرز عجیبی دارم درس نمیخونم

مسئله این است!

بعضی وقتا موسیقی متن های فیلم هارو تو گوشیم میریزم و رندوم پلی میکنم، الان تمام قطعه موسیقی فیلم تایتانیک و سینما پارادیزو رو دارم.هر وقت که گوش می‌کنم هوس میکنم فیلماشونو ببینم.

تایتانیک ازون فیلماییه که موسیقیش از خود فیلمش بهتره.(کلا تایتانیک نیمه اولش عالیه و بهترین فیلمه عاشقنس نیمه اولش برام ، ولی نیمه دوم فیلمو دوست ندارم چون یه فیلم حادثه ای میشه-و چقدر این دکاپریو جذاب بوده اون موقع لعنتی)

 

ولی فیلمایی مثل ارباب حلقه ها،سینماپاردیزو و چندتا دیگه واقعا هم از لحاظ موسیقی و هم از لحاظ چیزای دیگه شاهکارن...

البته موسیقی متن میان ستاره ای هم بهتر از خود فیلم بود.(کلا هانس زیمر عالیه)

 

اصن چرا من خودمو درگیر این چیزا میکنم:|

 

 

عجیب تر از داستان

امشب فیلم عجیب تر از داستان رو دیدم.فقط خوش ساخت بود...

 

فیلم ها وسریال های دوماه گذشته که نگفتم اینجا:

سریال ساخت ایران ۲(اولاش بهتر بود، فقط برا سرگرمی خوبه بنظرم)(اخرای شهریور دیدم)

سریال کارگاه حیقیقی*(فقط فصل اول)(کلا ۷ قسمت هستش، فضاسازی عالی داره،متیو مککانهی توش بازی کرده، کلا سریال خوبیه)(تو دهه اول محرم دیدم)

فیلم سینمایی ببر و برف(اگه اسمه فیلمو اشتباه نگفته باشم، بخاطره این که فیلمه کارگردانه فیلم شاهکاره «زندگی زیباست» دیدم.ولی اونقدرا خوب نیست،یجورایی دوباره همون زندگی زیباست ولی یه داستان دیگه)(اخرای شهریور دیدم)

فیلم من دیگو مارادونا هستم(رفته بودیم مشهد تو روبیکا دیدم-ایده اصلی فیلم که حرکت بادست گل زدن مارادونا اشاره میکنه جالب بود و یه فیلم خیلی شلوغ بود که زیاد نفهمیدم)

 

و فوتبال ...

بعد از مدتها یه فوتبال خوب تماشا کردم.(یوونتوس - منچستر یونایتد)

هیچوقت طرفدار یوونتوس نبودم...

اصلا از تیم های ایتالیایی خوشم نمیومد...

ولی الان هستم ..

البته همیشه طرفدار رئال بودم...من با رئال شروع کردم به فوتبال دیددن...